Mahremiyet sözcüğü Türkçeye "gizlilik" olarak çevrilir, ancak bu kavramın toplumsal kullanımı gerçek anlamını yansıtmamaktadır. Mahremiyet, sahip olduğumuz çok büyük bir gerçeği ifade eder. Varlığımızın kutsallığını, önemini, eşsiz ve benzersiz taraflarını ortaya koyar. Bir anlamda kendi içsel yolculuğumuzun, tek başınalığımızın, ilahi yönümüzle olan bağlantının korunması, kollanması gerektiğinin mesajını verir.

Aslında çok basittir. Lakin kültürel koşullanmalarla birlikte karmaşık bir hal almış ve kavramın anlamını içselleştirmemizin önüne geçilmiştir. Senin içsel olanla, Tanrı ile, Öz ile sorgusuz sualsiz bir bağın vardır. Bu bağ çok kuvvetlidir ve yalnızca sana özeldir. Bu sebeple kutsaldır. Çünkü bu bağın seninle olan iletişimini ve mesajlarını başka hiç kimse senin gibi algılamayacak, senin anladığın gibi anlamayacaktır. Bir dolu analizler yapacak, yorumlar ve fikirlerle seni şüpheye düşürecek, yönünü saptıracak, mutlak olan ile bağını zayıflatarak seni senden uzaklaştıracaktır. Evine giren ve bir türlü gitmek bilmeyen davetsiz misafirin yükü ve gerilimi gibi bir ağırlığı olacaktır üzerinde.

Bu bağın kesintisiz ve gittikçe güçlenerek devamlılığı için mahremiyet gereklidir. Yani zihnini dışarıdan gelen düşünce trafiğine kapamak, içsel sesinin rehberliğinde ancak ihtiyaç duyduğun düşüncelere yönlenerek oyalanmadan evin yolunu bulmak mümkündür. 

Zihnin saflığının ve berraklığının korunması mahremiyettir.

Varlığın kutsaldır.

Sen olduğun gibi kutsi, mukaddes ve yücesin. 

Varlığından emin, kimseden ve hiçbir şeyden onay beklemeden, içsel rehberinin sesi ile yol alarak, yalnızca O'nun sesini dinleyerek ve tek başınalığı göze alarak O’nunla örtünürsün. Bu, senin mahremiyetindir.

Onu koruduğunda tüm diğer niyetleri okuyacak ve O'nun niyetinden şaşmayacak bilgeliğe sahip olur, tüm sınır aşıcılara haddini bildirecek güce doğal olarak ulaşırsın.

Fatma Meryem Suna