İnsan yeryüzünün tüm kaynaklarının toplamından daha fazlasına sahiptir. İnsan, varoluşu itibari ile başlı başına bir öz sermayedir.

O sahip olduğu öz kaynaklarından habersiz olarak dış dünyasındaki kaynaklara yönelir. Bu kaynakları alma, işleme, verme konusunda mevcut algı düzeyinde deneyimler yaşar.

Sıklıkla dış kaynaklara odaklı olan insan bilinçsizce bu hareket evrenindeki mücâdeleye katılır. Ancak yaşam böyle olmak zorunda değildir.

İçsel ve dışsal kaynakları yapılandırarak verimli kullanmayı öğrendiğimizde,

Kendi öz kaynaklarımızın farkına varıp geliştirmeye yöneldiğimizde,
Kaynaklarımızın besleyicilik ve sürekliliğine güvendiğimizde mücadeleyi bitirir ve gerçekten yaşamaya başlarız.

Hayatın bize getirdiği deneyim dersleri ne olursa olsun, en önemli ve en büyük öğreti her deneyime doğrudan bağlı olan kaynaklarımız hakkında bilgelik edinmektir.

Dış dünyamızdaki kaynaklarla birlikte kendi öz varlığımıza bağlı içsel kaynaklarımızı tanımak ve keşfetmek gerçek zenginlik, bereket ve özgürlük demektir.

Hayatta kalma baskısını sona erdirmek bir seçimdir.